ในโลกของโทรศัพท์มือถือเทคโนโลยีไร้สาย 2.5G เป็นสเต็ปปิ้งที่เชื่อมโยงเทคโนโลยีไร้สายยุคที่สอง (2G) และเทคโนโลยีไร้สายยุคที่สาม (3G) ในขณะที่ 2G และ 3G มีการกำหนดอย่างเป็นทางการว่าเป็นมาตรฐานไร้สาย 2.5G ไม่ใช่ สร้างขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ด้านการตลาด
ในฐานะที่เป็นขั้นตอนระหว่างกาลจาก 2G สู่ 3G 2.5G ได้เห็นถึงความก้าวหน้าบางประการที่มีอยู่ในเครือข่าย 3G รวมถึงระบบ packet-switched วิวัฒนาการจาก 2G สู่ 3G ช่วยให้สามารถรับส่งข้อมูลได้รวดเร็วและมีประสิทธิภาพมากขึ้น
วิวัฒนาการของเทคโนโลยี 2.5G
ในช่วงปี 1980 โทรศัพท์มือถือใช้เทคโนโลยีอนาล็อก 1G เทคโนโลยี Digital 2G เริ่มใช้งานได้ในช่วงต้นทศวรรษที่ 1990 ในระบบมาตรฐานการสื่อสารเคลื่อนที่ (GSM) ทั่วโลก เทคโนโลยีนี้สามารถเข้าถึงได้หลายรูปแบบ (TDMA) หรือรหัสการเข้าถึงหลายส่วน (Multiple Access - CDMA) ถึงแม้ว่าเทคโนโลยี 2G จะถูกแทนที่ด้วยเทคโนโลยีในภายหลัง แต่ก็ยังคงมีอยู่ทั่วโลก
เทคโนโลยี 2.5G ระหว่างกาลนำเสนอเทคนิคการสลับแพ็กเก็ตที่มีประสิทธิภาพมากกว่ารุ่นก่อน ๆ โครงสร้างพื้นฐานสามารถใช้งานได้ตามความจำเป็นมากกว่าในแต่ละนาทีซึ่งทำให้มีประสิทธิภาพมากกว่าเทคโนโลยี 2G เทคโนโลยี 2.5 มาพร้อมกับ 2.75G ซึ่งมีความสามารถทางทฤษฎีเพิ่มขึ้นเป็นสามเท่าและเทคโนโลยี 3G ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1990 ในที่สุด 4G และ 5G ก็ตามมา
2.5G และ GPRS
คำว่า 2.5G บางครั้งใช้เพื่ออ้างถึง General Packet Radio Service (GPRS) ซึ่งเป็นมาตรฐานข้อมูลไร้สายที่ใช้ในเครือข่าย GSM และเป็นก้าวแรกในการพัฒนาเทคโนโลยี 3G เครือข่าย GPRS ปรับเปลี่ยนเป็น Enhanced Data Rates สำหรับ GSM Evolution (EDGE) ซึ่งเป็นรากฐานที่สำคัญของเทคโนโลยี 2.75G ซึ่งเป็นอีกความก้าวหน้าที่เพิ่มขึ้นซึ่งไม่ใช่มาตรฐานไร้สาย
